Hornikuntza-kateko faktoreak, inbertsio-erabakiak eta gobernu berriak etorkizun hurbilean manufakturan nola jokatuko duen funtsezko zeregina.
Industria askok aztertuko dute nola errekuperatu COVID-19arekin lotutako arazoetatik 2021eko zatirik handienean. Zalantzarik gabe, manufaktura-industriak pandemiaren eraginpean egon den arren, lan-indarra izugarri murriztu da, eta manufaktura-industriaren BPGaren hazkunde-tasa % -5,4 jaitsiko dela aurreikusten da 2021ean, baina oraindik ere baikor egoteko arrazoiak daude. Adibidez, hornikuntza-katean etenaldiak oso onuragarriak izan daitezke; etenaldiek fabrikatzaileak behartzen dituzte eraginkortasuna handitzera.
Historikoki, AEBetako manufaktura-industriak inbertsio handiak egin ditu teknologian, eta gehienak automatizaziora bideratuta daude. 1960ko hamarkadatik, manufaktura-industriako langileen kopurua heren bat inguru jaitsi da. Hala ere, biztanleriaren zahartzearen eta erronka teknologikoetara egokitu behar duten rolen sorreraren ondorioz, lan-inbertsio mugimendu global bat gerta daiteke 2021ean.
Eraldaketa hurbil dagoen arren, enpresa-zuzendarien ilusioa ukaezina da. Deloitte-ren azken inkesta baten arabera, % 63k nahiko edo oso baikorrak dira aurtengo aurreikuspenei buruz. Ikus ditzagun 2021ean aldatuko diren manufakturaren alderdi espezifikoak.
Pandemiak hornidura-katea etengabe eteten duen heinean, fabrikatzaileek beren ekoizpen-aztarna globala berriro ebaluatu beharko dute. Horrek tokiko hornidurari garrantzi handiagoa ematea ekar dezake. Adibidez, Txinak munduko altzairuaren % 48 ekoizten du gaur egun, baina egoera hau alda daiteke, herrialde gehiagok beren herrialdetik gertuago hornidurak lortu nahi baitituzte.
Izan ere, azken ikerketa batek erakusten du hornidura-kateko liderren % 33k beren negozioaren zati bat Txinatik kanpora eramaten dutela edo hurrengo bi edo hiru urteetan kanpora eramateko asmoa dutela.
Ameriketako Estatu Batuek altzairu baliabide natural batzuk dituzte, eta fabrikatzaile batzuek ekoizpena altzairu meategi horietara hurbiltzea bilatzen ari dira. Mugimendu hau ez da nazioarteko edo nazio mailako joera bihurtuko, baina hornikuntza-katearen koherentzia zalantzan jartzen denez, eta metalak kontsumo-ondasunak baino zailagoak direnez garraiatzeko, hau kontuan hartu behar dute fabrikatzaile batzuek.
Fabrikatzaileek merkatuaren eskaeren aldaketa azkarrei ere erantzuten ari dira, eta horrek hornidura-sareen berriro kalibratzea eska dezake. COVID-19ak hornidura-kate barruko komunikazio-beharrak arretaren erdigunean jarri ditu. Fabrikatzaileek hornitzaile alternatiboak aurkitu edo prozesu desberdinak adostu beharko dituzte dauden hornitzaileekin, entrega leuna bermatzeko. Hornidura-sare digitalak izango dira horren oinarria: denbora errealeko eguneratzeen bidez, gardentasun paregabea ekar dezakete baldintza kaotikoetan ere.
Goian aipatu bezala, manufaktura-industriak beti eman dio garrantzi handia teknologia-inbertsioari. Hala ere, espero dezakegu hurrengo bost edo hamar urteetan lan-heziketan inbertitutako funtsen proportzioa gero eta handiagoa izango dela. Langileak zahartzen diren heinean, presio handia dago lanpostu hutsak betetzeko. Horrek esan nahi du langile oso kualifikatuak oso preziatuak direla; lantegiek ez dituzte langileak mantendu behar bakarrik, baita aldaketa teknologikoetara egokitzeko behar bezala prestatu ere.
Langileen prestakuntza paradigma berriena titulua lortzeko ikasketak egiten dituzten langileei finantzaketa ematean oinarritzen da. Hala ere, programa hauek batez ere ingeniari seniorrei edo zuzendaritza postuetan sartu nahi dutenei mesede egiten diete, ekoizpen solairutik hurbilen daudenek, berriz, ez dute beren ezagutzak eta trebetasunak hobetzeko aukerarik.
Gero eta fabrikatzaile gehiagok dakite hutsune honen existentziaz. Orain, jendea gero eta kontzienteagoa da ekoizpen-solairutik hurbilen daudenak hezi behar direla. Espero da solairuko ekoizpen-langileentzako barne- eta ziurtapen-plan bat ezartzeko eredua garatzen jarraituko duela.
Donald Trumpen presidentetzaren amaierak eragin handia izango du Estatu Batuen mundu mailako egoeran, administrazio berriak barne eta kanpo politikako aldaketa asko ezarriko baititu. Joe Biden presidenteak kanpainan maiz aipatu duen gaia zientziari jarraitu eta herrialde jasangarriago bat bihurtzeko beharra da, beraz, jasangarritasun helburuak eragina izango duela espero dezakegu 2021ean manufaktura industrian.
Gobernuak bere iraunkortasun-eskakizunak zuzenean betearazten ditu, eta hori fabrikatzaileei iraingarria iruditzen zaie, luxu gisa ikusten baitute. Pizgarri operatiboak garatzeak, hala nola eraginkortasuna hobetzea, enpresei arrazoi hobeak eman diezazkieke iraunkortasuna onura gisa ikusteko, eskakizun garesti gisa baino.
COVID-19 agerraldiaren ondorengo gertaerek erakutsi zuten zein azkar geldi daitekeen industria, etenaldi honek produktibitatean eta erabileran % 16ko urte arteko jaitsiera eragin baitzuen, eta hori harrigarria da. Aurten, fabrikatzaileen arrakasta neurri handi batean atzeraldi ekonomikoa larriena den eremuetan suspertzeko duten gaitasunaren araberakoa izango da; batzuentzat, hornikuntza-katearen erronka zail baten irtenbidea izan daiteke, beste batzuentzat, oso agortutako langile-indarra laguntzeko izan daiteke.
Argitaratze data: 2021eko irailaren 2a